ಸರ್ವಜ್ಞನ ವಚನಗಳು 166-168

166. ಮಾತುಬಲ್ಲಾತಂಗೆ | ಯೇತವದು ಸುರಿದಂತೆ | ಮಾತಾಡಲರಿಯದಾತರಿಗೆ ಬರಿಯೇ ತ | ನೇತಾಡಿದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ || ಅರ್ಥ: ಮಾತು ಬಲ್ಲವನಿಗೆ ಕಪ್ಪಲಿಯ ನೀರು ಸುರಿದಂತೆ.ಆದರೆ ಮಾತನಾಡಲು ಅರಿಯದವನಿಗೆ ಬರಿಯ ಕಪ್ಪಲಿಯು ಜೋತು ಬಿದ್ದಂತೆಯೇ ಸರಿ. 167. ಮಾತು ಬಲ್ಲಹ ತಾನು | ಸೋತು ಹೋಹುದು ಲೇಸು | ಮಾತಿಂಗೆ ಮಾತು ಮಥಿಸಲ್ಕೆ, ವಿಧಿ ಬಂದು | ಆತುಕೊಂಡಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ || ಅರ್ಥ: ಮಾತು ಬಲ್ಲಂಥವನು (ಪ್ರಸಂಗ ಬಂದಾಗ) ಸೋತು ಹೋಗುವುದೇ ಒಳ್ಳೆಯದು. (ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ) ಮಾತಿಗೆ ಮಾತು ಬೆಳೆಯಲು ವಿರಸ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂಥ ಸಮಯವನ್ನೇ ಕಾಯುತ್ತ ವಿಧಿಯು ಕುಳಿತುಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. 168. ರಸಿಕನಾಡಿದ ಮಾತು | ಶಶಿಯುದಿಸಿ ಬಂದಂತೆ | ರಸಿಕನಲ್ಲದನ ಬರಿ ಮಾತು, ಕಿವಿಗೆ ಕೂರ್ | ದಶಿಯು ಬಡಿದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ || ಅರ್ಥ: ರಸಿಕನಾಡಿದಂಥ ಮಾತುಗಳು ಚಂದ್ರನುದಯಿಸಿ ಬಂದಷ್ಟು ಸಂತಸವನ್ನೀಯುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ರಸಿಕನಲ್ಲದವನ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಮಾತ್ರ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಚೂಪಾದ ಗೂಟವನ್ನು ಹೊಡೆದಂತಾಗುತ್ತದೆ.